Zakrzewo (kaszb. Zakrzewo, niem Buschdorf) – duża wieś krajeńska w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie złotowskim, w gminie Zakrzewo przy drodze wojewódzkiej nr 188. Miejscowość leży przy strategicznie ważnej do 1945 r. magistrali kolejowej (dawnej "Ostbahn" z Królewca) Tczew-Küstrin Kietz, a dokładniej na jej odcinku Chojnice-Piła.

Pierwsze ślady kultury wschodnioeuropejskiej, znalezione w 1930 r. na terenie Zakrzewa pochodzą z ok. 600 r. przed Ch. Są to popielnice cmentarne służące przechowywaniu popiołów zmarłych. Świadczą one o istnieniu zakrzewskiej osady już w epoce wczesnego żelaza. Natomiast pierwsze wzmianki w piśmiennictwie dotyczące Zakrzewa pochodzą z okresu późnego średniowiecza – rok 1432. Zawierają one nazwę „Zakrzewo” w formie obecnie używanej.
W okresie średniowiecza nad ziemią zakrzewską w latach 1432-1544 patronat sprawuje Erazm z Zakrzewa. W tym czasie, w roku 1491, zbudowano pierwszy kościół, który był obiektem drewnianym. W 20 lat po budowie kościoła, w roku 1511, powołana zostaje parafia w Zakrzewie. Kolejnymi właścicielami Zakrzewa są Albert i Jan Zakrzewscy, a po nich dobra te przejmuje rodzina Królikowskich.
W roku 1580 do parafii Zakrzewo należą: Wielki Buczek, Radawnica, Głomsk, Górzna, Grudna, Lipka, Łąkie, Potulice, Prochy i Stara Wiśniewka.
Wraz z przejęciem ziem zakrzewskich przez Jana Potulickiego – właściciela Złotowa – parafia zakrzewska zostaje w dniu 24 maja 1619 r. przyłączona do parafii złotowskiej. Od Jana Potulickiego ziemię zakrzewską kupuje wojewoda kaliski Zygmunt Grudziński, którego potomkowie w roku 1688 sprzedają nabyte dobra rodzinie Działńskich. Z czasów patronatu rodziny Działyńskich Zakrzewo staje się bogatą wioską, którą zamieszkuje 407 osób.
I rozbiór Polski w 1772 roku powoduje przyłączenie Ziemi Złotowskiej do Prus. Działyńscy - właściciele Zakrzewa składają hołd Fryderykowi II – królowi Prus, a w roku 1788 sprzedają swoje dobra Janowi von Farenheidowi.
Po Kongresie Wiedeńskim (1815) rozpoczyna się masowa kolonizacja Ziemi Złotowskiej ludnością niemiecką, a w roku 1818 powstaje Powiat Złotowski.
1820 rok – przejęcie złotowszczyzny przez króla pruskiego Fryderyka Wilhelma III.
1822-1825 – utworzenie nowych wiosek-kolonii na terenie parafii zakrzewskiej osiedlanych ludnością niemiecką.
W 1831 roku rozpoczęto budowę kościoła w Zakrzewie z kamienia ciosanego.
W roku 1935 niemieckie władze dokonały zmiany historycznej nazwy Zakrzewo - na nazwę Buschdorf, brzmiącą bardziej "niemiecko": Busch - krzak, krzew, Dorf - wieś).

W latach 1903-1939 proboszczem parafii zakrzewskiej jest ks. dr Bolesław Domański – Prezes Związku Polaków w Niemczech – utworzonego w 1922 roku, poseł do sejmu niemieckiego. Początek okresu walki o zachowanie mowy i kultury polskiej, utworzenie banku i Domu Polskiego w Zakrzewie. Hasło ks. Patrona „Lud polski się nie da”. Najsilniejsze skupiska Polaków na ziemiach zakrzewskich: Zakrzewo, Głomsk i Stara Wiśniewka. W październiku 1906 roku ma miejsce strajk dzieci polskich w szkole – początek walk o Szkołę Polską, którą utworzono w 1929 roku.
1914-1917 – I wojna światowa i nadzieja na wolność.
Konferencja w Wersalu ustala granice Polski wg prawa własności ziem – Ziemia Złotowska należąc do Hohenzollernów nie zostaje włączona do Polski – nie pomogła interwencja mieszkańców Zakrzewa (A. Jasiek i J. Brzostowicz) u Piłsudskiego.
30.01.1933 rok – dojście Hitlera do władzy – nasilenie antypolskich zachowań, zakaz używania mowy polskiej oraz inne restrykcje.
W grudniu 1937 Rada Naczelna Związku Polaków w Niemczech przygotowując organizowany w marcu 1938 w Berlinie zjazd Związku ogłosiła tzw. "Odezwę Zakrzewską" skierowaną do rodaków w Niemczech; podpisał ją m.in. ksiądz Bolesław Domański będący wtedy przewodniczącym V Dzielnicy Związku Polaków w Niemczech.

21.04.1939 rok – śmierć ks. dr Bolesława Domańskiego – w Zakrzewie wielka uroczystość patriotyczna.

Z Zakrzewem była związana artystka Janina Kłopocka, której malowidła zdobią salę widowiskową w Domu Polskim. Janina Kłopocka zaprojektowała również Rodło – symbol graficzny Związku Polaków w Niemczech.
Z Zakrzewa pochodzi znany lekarz prof. Antoni Horst. W czasie wojny organizował on z ramienia Rady Głównej Opiekuńczej sieć szpitali które między innymi udzielały pomocy Powstańcom Warszawskim w czasie akcji Burza. W okresie tak zwanej odwilży po Wypadkach Poznańskich został Rektorem Akademii Medycznej w Poznaniu. Był też inicjatorem powstania Instytutu Genetyki Człowieka PAN w Poznaniu.